DEDEM

Sene 1919, ülkedeki pek çok erkek gibi onun kocası da savaşta. İç Anadolu’nun Çorum ilinde gözü yaşlı, karnı burnunda bir kadın. Gelen ölüm haberiyle baygınlık geçiriyor. Ayıldığındaysa doğum başlamış bile. İşte böyle soğuk bir Mart günü dünyaya geliyor Hayri. Anne hala giden ve ardında iki yetim evlat bırakan kocanın ardından ağlıyor, sütü gelmiyor bile.

Hayri 7 aylık doğduğu için minnacık, içine bir örtü serip ayakkabı kutusuna koyuyor akrabalar, henüz beşiği hazır değil. O kadar ufak ve çirkin bir şey ki, 'yaşamaz' bu çocuk diyorlar. Ama yine de arada ağzına pamukla şekerli su damlatıyorlar beslensin diye.

Ve o yaşamaz dedikleri Hayri hayata tutunuyor, büyüyor, abisiyle oynuyor, derelerde yüzüyor, okullara gidiyor, ve bir tapu kadastro memuru oluyor. Güzeller güzeli bir kızla evleniyor, adı Zeynep. Üç çocukları oluyor sırayla Cihan, Nurhan, Erhan. Anadolu’nun uğranmadık köyünü kasabasını bırakmıyorlar. Büyük oğlanın Odtü’yü kazanmasıyla hep beraber Ankara’ya taşınıyorlar, sonra küçük de aynı okula kapağı atıyor, hepten Ankara’da kalıyorlar.

Önce ortanca kız evlenip kendi yuvasını kuruyor…
İlk torun geliyor, gırgır şamata, ailenin göz bebeği oluyor küçük kız, dayılar şımartıyor, anne-baba çalıştığı için günün büyük bir bölümünü anane ve dedeyle geçiriyor, okula gitmeden okumayı öğreniyor dedesinden.

Bir gün Zeynep hastalanıyor, ameliyatlar ilaçlar derken çok da kısa bir süre içinde biricik karısını kaybediyor Hayri kanserden. Yalnız kalıyor. Hayatında her bayram sektirmeden eşe dosta akrabaya yolladığı tebrik kartpostalları, arada uğrayan çocukları ve her gün gittiği camisinden başka da bir şeyi kalmıyor.

O ilk torun da büyüyor ve Odtü’ye giriyor. Şans bu ya, dedenin evi okula çok yakın. Kız tasını tarağını topluyor ve çok sevdiği, onu büyüten, okuma yazmayı öğreten dedesinin yanına taşınıyor. Gül gibi geçinip gidiyorlar birkaç sene.
Ta ki bir gün öğlen Hayri evden çıkıp yolun karşısındaki camiye giderken bir araba ona çarpana kadar. Şoför Odtü’lü bir araştırma görevlisi.

Dedecim, hala hayatta olsaydın 100’e merdiven dayamış olacaktın ve ben sana ‘of dede yaa kartpostal mı kaldı, facebooktan kutla işte akrabaların bayramını’ diyecektim.
Bayramın kutlu olsun, ananeme selam söyle.
Torunun Y.