börülceningünlüü

Geçtim bir evi, ben Çağrı'ya kadar daha önce kimseyle odamı, oyuncağımı, yemeğimi bile paylaşmamış bir tek çocuk olarak, bir anda bambaşka bir memlekette sekiz kişi bir villayı paylaşmak enteresan bir deneyim oldu aslında (eminim ki sırf benim için değil, herkes için geçerli bu). Seçmece değil ki, herkes ayrı bir cins ansını satayım. Birisi yoğurt yiyemez, biri patlıcan, birisine koltukların kumaşı dokunur, biri yumurta kokusuna dayanamaz elinde cif bulduğu tavayı tencereyi parlatır, biri belinde hüllahop evin içinde dolanır, biri hergün ayrı bir tat salata peşindedir, biri klimayı açar biri kapar, biri TV nin sesini açtıkça açar biri kumandayı alır tamamen kapar... Her şeyin en doğrusunu bilen ve her şeyi pazarlıkla en ucuza alabilen T., hergün EbruŞallıyla pilates kulvarlarında koşan B., kimsenin Türkçeyi nasıl bu kadar iyi konuşabildiğini çözemediği taze nişanlı –Arjantin Caddesi- A., evin genç heyecanlı ve yaramaz çocuğu cim-bom tutkunu –Sakarya Caddesi- K., yeni hamile kend